Zijn idealen te koop?
Zou jij je idealen links laten liggen om kans te maken op een smak geld? Zou jij voor (kans op) een miljoen stemmen op en volksvertegenwoordiger die jouw ideeën niet vertegenwoordigt? Op een man van wie je geen idee hebt wat hij wel vertegenwoordigt behalve zichzelf?
Miljardair Elon Musk zet alles op alles om Trump het zadel weer in te helpen. Ongetwijfeld omdat hij, de man die eerder openlijk aanhanger was van Obama en Biden, daar zelf machtiger van wordt. Hij deelt enorme geldbedragen uit aan mensen die beloven republikeins te stemmen.
Terwijl ik volgens mij echt in een andere bubbel verkeer, zie ik Trump en Musk veel vaker in de media voorbijkomen dan de democraten. En dat maakt het in mijn ogen alleen maar schrijnender. Waar ik zondag (27 okt) met een glimlach en licht gevoel ronddobberde in het linkse bubbelbad van gelijkgestemden, ook wel het Brainwashfestival genoemd, werd ik de ochtend erna tijdens het journaal overvallen door verdriet. Die comedian die Puerto Rico wegzette als ‘een eiland vol vuilnis’, de klimmende kansen van Trump in de peilingen en zijn steeds negatievere betogen over ‘the enemy from within’ grijpen me bij de keel.
Ik word wel naïef genoemd, bewust naïef ;) en beschrijving past mij geloof ik wel. Maar ik vraag me af wat kan doen om mijn doorgaans positieve gevoel en geloof in vooruitgang te behouden als die twee doemdenkende, polariserende zakenmannen daadwerkelijk aan de macht komen. (Ik ben geen actievoerderstype, ik schrijf stukjes en ben zo oordeelloos en empathisch mogelijk naar mijn omgeving.)
Op het moment dat Trump in 2016 de verkiezingen won, heb ik verdoofd naar kook- en bakprogramma’s gekeken op 24 Kitchen. Geen beroepsgroep die zichzelf met zoveel complimenten en overlaadt als televisiekoks. Ik werd er rustig van. Zolang Rudolph lachend taarten bakt, draait mijn wereld door. Dat zou ik ook nu weer kunnen doen, als het echt zover komt.
Tot die tijd kan ik ook hopen. Blijven hopen, dat er genoeg Amerikanen zo slim zijn te kiezen voor het democratische recht op eigen zeggenschap en vrijheid. En hopen dat ook de zwevende kiezers inzien dat het zogenoemde succes van de twee zakenmannen misleidend is. Dat die financiële rijkdom niet iets is dat haalbaar is of iets dat voldoening brengt, in the end…
Hopelijk groeit (ook in Amerika) de definitie van succes, die te maken heeft de verbinding die je maakt met anderen en de aardkloot, met compassie, betekenis en liefde.
Hopelijk gaat succes steeds minder over wat je allemaal vergaart en meer over wat je doorgeeft en achterlaat. *
Fook Hali, communicatieadviseur, schrijver
* deze laatste zin is vrij gebruikt naar aanleiding van het stuk van Rutger Bregman in De Correspondent.
