'Nature always wears the colors of the spirit.' - Ralph Waldo Emerson 

Natuurlijke Omstandigheden

Wat zijn onze natuurlijke omstandigheden? Hoe natuurlijk zijn ze nog? Hoe plooien we onze omstandigheden om de natuur heen? Met als gevolg dat de natuur naar de achtergrond verdwijnt. Of helemaal verdwijnt. Afsterft. Sterven wij dan niet mee met de natuur? Als we erkennen dat we als mens onderdeel zijn van de natuur, wat worden dan onze natuurlijke omstandigheden? Wat zullen we moeten loslaten, afleren? Welke plaats nemen we in? Waar leren we afhankelijk van te zijn? Ootmoedig te worden (ouderwets woord, maar zeer op z'n plaats hier). En hoe verbeelden we dan een andere toekomst, voor onszelf en voor hen die na ons komen? - Ron van Es

 Deze aarde

Ik trek een spoor in de aarde, vet van klei,
water stroomt onderlangs, maakt een rivier
van rusteloze richting en donker leven.

Het is de grond waarop ik geboren ben,
waarop ik ooit mijn dood beleven zal,
het is de plek van mijn bestaan.

Van wie is deze aarde? Van wie is onze moeder?
Van wie is onze geboorte? Van wie is ons begin?
Van wie is ons einde? Van wie is wat van ons is?

Het is zwarte rand van ons uitzicht,
het zijn de stappen waarop we vertrokken,
het is deze planeet die ons huis is geworden.

Deze aarde, deze aarde waaruit we voortkwamen,
deze aarde waarin we terug zullen keren als
de kinderen van haar schepping, haar warme schoot.

Deze aarde die onze geboren grond is rood van kleur,
zwart van zwaarte en bruin uiteen gestoven.
Deze aarde onze moeder die ons omarmen zal.

Wat roven wij, wat stelen wij, wat schreeuwen wij,
wat schoppen wij, wat verkrachten wij, wat wroeten wij,
wat ontkennen wij, wat doden wij, wat veronachtzamen wij?

Van wie is deze aarde? Van wie is onze moeder?
Van wie is onze geboorte? Van wie is ons begin?
Van wie is ons einde? Van wie is wat van ons is?

© Ron van Es