Het is de reis niet het doel
Ik kom nogal eens mensen tegen die zich twijfelend afvragen wat ze met hun leven moeten doen. Het is de zoektocht naar zingeving. Wat is het doel? Ik herinner hen dan graag aan dat wonderlijke verhaal van Scott Harrison.
Scott groeit op in een klein christelijk gezin in Amerika en als ze verhuizen naar het platteland wordt zijn moeder ernstig ziek. De kleine Scott krijgt dan de zorgtaak voor zijn moeder. Op zijn achttiende ontsnapt hij aan de benauwde wereld van dat gezin en reist naar New York. Daar werkt hij 10 jaar als organisator van feesten voor clubs. Intussen gebruikt hij overvloedig drugs en alcohol en ontvlucht dus ook zijn opvoeding en alle regels die hij meekreeg. Tien jaar een leven van uitspattingen, tot hij op een dag zo spuugzat van dat leven is, dat hij halsoverkop naar Mexico vlucht. Daar, op een verlaten hotelkamer, kijkt hij zichzelf in de spiegel aan en maakt een afspraak. Zo’n ‘spiegel-moment’ kennen we allemaal wel. Het is dat moment dat je jezelf aankijkt en eindelijk de eerlijke vragen stelt. ‘Wat ben ik aan het doen?’ ‘Wie ben ik eigenlijk?’ ‘Hoe ben ik hier terechtgekomen?'
Die vragen kunnen behoorlijk pijnlijk zijn. Vooral omdat er geen uitweg meer is om de antwoorden te ontwijken. Soms lijken de antwoorden op een pijnlijke stilte, een leegte die terugkijkt. Soms is het antwoord al heel lang bekend, maar lastig te ontvangen. In de spiegel kijken, is de naakte waarheid zien. En de pijn voelen.
Scott Harrison begrijpt daar op die verlaten hotelkamer dat hij op de vlucht is voor zichzelf. Maar waarheen? De rusteloosheid heeft wel een gevolg, maar wat is de oorzaak? Hij besluit daar een afspraak te maken met de God die hij nog kent uit zijn jeugd. Het lijkt op een reinigingsritueel – hij besluit één jaar van zijn leven te geven aan een goed doel. Een soort slimme afkoop, een boetedoening, die echter heel anders afloopt dan hij zich op dat moment voorstelt.
Zijn plan is om goede doelen te bellen met zijn aanbod – een jaar gratis werken door iemand die goed kan organiseren is natuurlijk een prachtige deal! Maar geen enkele organisatie wil hem echter hebben. Dat zal vast een deuk in zijn ego hebben opgeleverd. Er is uiteindelijk één organisatie die toch instemt, maar op de voorwaarde dat hij dat jaar niet alleen gratis werkt, maar er ook nog eens voor betaalt. Het wordt een dure afspraak met God blijkbaar.
Scott reist dan mee op een schip, Mercy Ships, met artsen aan boord, dat naar West-Afrika vaart. Daar zullen ze mensen behandelen en opereren die door het drinken van vervuild water ernstig fysiek zijn aangetast. De rol van Scott is vooral het maken van foto’s en het verzorgen van de PR. Hij maakt duizenden foto’s, en ontdekt zo gaandeweg wat hem te doen staat. Dwars door zijn eigen pijn, zijn vlucht, zijn rusteloosheid, zijn leegte, ontdekt hij daar waarom hij daar eigenlijk is. Hij ontdekt zijn doel. Hij wordt geraakt door wat mensen daar mee moeten maken doordat ze niet anders dan vervuild water tot hun beschikking hebben.
Scott, wiens opvoeding hem heeft verteld over rentmeesterschap als mens, wordt betrokken bij zijn opdracht in het leven: schoon water voor iedereen. En hij komt zo tot zijn levensmissie: ‘Dat schone water is er voor iedereen terwijl ik nog leef.’
Wat een wonderlijk verhaal tot nu toe en wat een waanzinnige opdracht aan jezelf. Een belofte die hopeloos lijkt. Een jonge fotograaf daar in dat Afrikaanse land met duizenden foto’s van mensen die ernstig ziek zijn. Het is voor hem opnieuw een ‘spiegel-moment’, maar dan door de lens van een camera.
Hij gaat terug naar New York en slaapt de eerste tijd op de bank bij vrienden. Hij heeft enkel die opdracht, die belofte in zijn hoofd. Hij besluit een tentoonstelling met zijn foto’s in te richten in een van de clubs waar hij tot voor kort werkte. Hij zoekt geld en mogelijkheden om verder te gaan. En zo start Charity:Water. Een community van mensen die alles uit de kast haalt om het probleem van vervuild water aan te pakken. Met een eerlijk verhaal, met een aansprekende campagne en met een transparante boekhouding.
‘De mensen die je vertellen hoe goed je het doet, zijn niet degenen die je helpen beter te worden, maar degenen die op pijnlijke wijze je blinde vlekken blootleggen en je uitdagen om op een hoger niveau te presteren.’
Het verhaal van Scott Harrison maakt weer eens duidelijk dat het doel van je leven niet altijd panklaar ligt, maar het is een reis waard om erachter te komen.
Ron van Es, hoofdredacteur OMO