De foto's op deze pagina zijn van Annemarie Hoogwoud en komen uit haar boek ' Tijd verdwijnt uit het landschap'.

Samen met  tekstschrijver Jaap Jepma maakte fotograaf Annemarie Hoogwoud een schitterend boek over hoe de tijd verdwijnt uit het landschap. Samen trokken ze met landschapsexperts door het vlakke land, langs grote wijde landerijen, kleine sloten en dijken. Maar ook langs een afvalscheidingsstation. Ja, het landschap verandert en daarmee ook de tijd van het herinneren. ‘Misschien wel heel logisch allemaal’, schrijven ze in het voorwoord, ‘als voortvloeisels van de enorme dynamiek van onze menselijke ontwikkeling. Maar de tijd, de tijd is uit die landschappen verdwenen. Of ze verdwijnt eruit. Je zou trouwens met net zoveel gemak misschien kunnen zeggen dat de tijd verschijnt in het landschap.’ 

“Een ding is zeker. Als je vandaag, of op een ander moment, de laatste bladzijde uit ‘Tijd verdwijnt uit het landschap’ omslaat, kijk je voorgoed anders om je heen”

Verwacht dus bij het lezen en zien van dit boek geen nostalgie. Geen terugverlangen naar ‘betere’ tijden. Maar in de dynamiek, ja, in de dynamiek verdwijnt ook een tijd, en verschijnt een andere. ‘In eerste instantie klinkt dat hoopgevend, wat meer ontwikkelingsgericht en minder op behoud. Maar ook die zin schuurt.’